بازگشت
د تو تکیو حماسه
زمری زمری

 د تو تکېو   کډې  وکو چیدی،

د  ساړه   ژمي  له  راتللو   سره ؛

هره  خوا   سپینو  واورو  وپوښله ....

له  هره   کوره  د  لو ګیو  سلسلې   جګې    شوې.....

یخنۍ  کنګل   کړه  هر  څه ،

د  خو ځیدو   توان  ئې  له  هر  چا  ویوړ ،

 داور   ګرمي  کمه  شوه ،

د  لمر   تودوښه  لږه .

ژمی  شو اوږد   له  پخوا،

                او   خلک ئې  تنګ  کړه  په  ځان ،

                په   بې صبرۍ ئې  د پسرلي  د راتلو لار څارله ،

              د انتظار شپې   هم  د ژمې  په  څیر .....

              اوږدې، اوږدې   تیریدې .

                د تو تکیو   دراتللو کومه  نښه  نه وه و

                     خو   ټولو  دا ویل  چې:

                             پسرلي  راځی  او  خواه مخواه به را ځي.....

                                      او تو تکۍ  به  بیا  د  شنه   اسمان   به  خلا صه  غیږ  کې ؛

                                      اوړي رااوړي  او  غوغا  به کوي .

                                       یا  به د لوړ  چنار  له  جګه   شاخه ،

                                       په  قیل  او  قال  لکه  تل ....

                                      په  خاوندانو  د فیل.....

                                       د  خپلو  تیرو حماسو په هکله....

                                                 مسته  وینا  به کوي؛

ژمي  به   تیر  شی  اخر  .....

    اوتوتکۍ   به بیا وطن  ته راشي

 

 


February 26th, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان